ul. Słowackiego 2B, 05-120 Legionowo (woj. Mazowieckie);
e-mail: biuro@swkipr.pl; tel. 884 347 677 - biuro
Opisuje cechy zewnętrzne kota i obejmuje takie elementy jak: rasę, kolor oraz jego rozłożenia na ciele, kolory oczu, rodzaje ogona i uszu.
Podstawowy kod składa się z elementów:
ABC d 0x 2x 5x 6x 7x
– dodatkowo oznacza się płeć: 1,0 – kocur 0,1 – kotka
Oznaczenie poszczególnych ras
Oznaczenia koloru sierści
Oznaczenie rysunku na sierści
Oznaczenie typu ogona
Oznaczenie koloru oczu
Oznaczenie typu uszu
Pierwszym znanym kotem, którego uznaje się za założyciela rodu, jest bezpańska kocica zwana Shulamit. Miała ona uszy zagięte w półksiężyc. Cechę tę odziedziczyły po niej jej pierwsze cztery kocięta. Z dwóch z nich wyselekcjonowano kota amerykańskiego curl. Za pierwszych właścicieli kotów tej rasy uważa się państwa Ruga z Lakewood oraz panią Kiester.
Należy do kotów półdługowłosych. Całe ciało jest średniej wielkości i proporcjonalne. Głowa ma kształt ściętego stożka. Oczy w kształcie migdała, dosyć duże i szeroko rozstawione, w harmonii kolorystycznej z barwą sierści tylko u odmiany barwnej kolorpoint. Uszy dość duże, łukowato zagięte do tyłu. Nowonarodzone kocięta mają uszy normalne, ale w pierwszych dniach życia chrząstki stają się fryzowane. Znane są trzy stopnie zakrzywienia uszu - lekkie, średnie i wyraźne. Okrywa włosowa jest półdługa i prawie bez wełnistego podszycia. Ogon ma długość równą długości ciała. Dopuszczalne są wszystkie rodzaje ubarwienia i wszystkie desenie.
Jest kotem zrównoważonym, umiarkowanie reagującym, lubiącym się bawić także w wieku dojrzałym. Jest towarzyski, serdeczny i łagodny, lubi kontakt fizyczny, szuka aktywnie towarzystwa człowieka. Nadaje się dla rodziny z dziećmi.
żródło: http://pl.wikipedia.org
Kot egzotyczny (kod EMS: EXO) - rasa kotów powstała wskutek skrzyżowania kota amerykańskiego krótkowłosego z kotem perskim. W przeciwieństwie do persów mają one krótkie futro. Rasa ta pochodzi ze Stanów Zjednoczonych. Po raz pierwszy próbowano wyhodować kota egzotycznego w latach 20. XX wieku. Jednak dopiero w latach 60. wyhodowano pierwszego kota egzotycznego. W 1967 roku rasa została zarejestrowana przez federację CFA. FIFe uznało rasę w 1984 roku.
Egzotyki prócz różnicy w długości futra bardzo przypominają persy. Tak jak one są średniej wielkości kotami z okrągłą głową, szerokim nosem i wyraźnie zaznaczonym stopem. Wyróżnia się ponad 670 odmian barwnych tych kotów.
Z charakteru jest to kot spokojny, miły, towarzyski, trochę leniwy, tolerancyjny wobec obcych, dobrze żyje z innymi zwierzętami.
żródło: http://pl.wikipedia.org
W 1990 roku do rosyjskiego klubu hodowców kotów zgłosiła się pani Tatiana Boczarowa- Michajłowa prosto z Iturupe - małej wysepki na Kurylach. Kobieta woziła zesobą koty, które prezentowane były jako ciekawostka, z racji trduności z rozpoznaniem rasy. Ostetcznie naukowcy z SFF zdecydowali o powołaniu nowej rasy, któa nazwali Kurylski bobtail, od miejsca, gdzie zostały znalezione po praz pierwszy.
Charaktersytyczną cechą kurylskich bobtaili jest ich krótki ogonek pokryty sierścią, przypominający pompon. Kuryle są kotami muskularnymi, o wydłużonum i cienkim korpusie.
Są to koty bardzo umiarkownie aktywne, bardzo czułe i towarzyskie. Łatwo dostosowują się do zmian, nie tolerują zbyt długiej samotności.
żródło: http://zooportal.pl
Maine Coon (lub też Mainkun) powstał z krzyżówki amerykańskiego kota pospolitego z kotem typu angora. Ale oprócz prawdziwej historii wiele powstało legend i mitów związanych z pojawieniem się tej rasy. Według jednej, Maine Coon urodził się z romansu szopa (ang. coon) z dziką kotką z okolic Maine. Inna mówi o tym, że Mainkun przybył do Ameryki na statkach wikingów.
Koty maine coon mają charakterystyczne pędzelki na końcówkach uszu. Dopuszcza się wszystkie odmiany barwne, ale najbardziej popularna jest tabby.
Maine coon jest kotem zrównoważonym, ale jednocześnie aktywnym. Interesuje się wszystkim, co wokół niego się dzieje. Ale woli się bawić sam, nie znosi obecności obcych. Mimo dużej i mocnej budowy nie jest agresywny. Bardzo charakterystycznie miauczy - wydaje serię dźwięków podobnych do treli.
żródło: http://zooportal.pl
Kot norweski leśny pochodzi z Norwegii. Posiada cechy pozwalające mu przetrwać w surowym, zimnym klimacie. Około lat 30 XX wieku wzbudzil zainteresowanie hodowców, którzy zaczęli selekcję, która ostatecznie utrwaliła wzorzec rasy.
Jest duży, dobrze zbudowany. Nogi ma umiarkowanie długie
Norweski leśny ma gęstą okrywę włosową dostosowaną do klimatu, z którego pochodzi.
Jest to kot towarzyski, lubiący zabawę i kontakt z ludźmi. Lubi też dzieci.
żródło: http://zooportal.pl
Rasa ta należy do tej samej grupy kotów co kot syjamski, o smukłej budowie ciała, giętkim grzbiecie, klinowatej głowie i skośnych oczach.
Występuje wiele odmian barwnych: czarne, cynamonowe, brązowe, rude, niebieskie, kremowe, białe, cieniowane, pręgowane.
Koty orientalne są ciekawskie, uczuciowe ale wymagające. Lubią aktywnie spędzać czas. Są chętne do zabawy. Bardzo cenią sobie towarzystwo drugiego kota. Są doskonałymi łowcami. Dość głośne ale spokojniejsze niż koty syjamskie. Żyją ok. 16-18 lat.
żródło: http://pl.wikipedia.org
Po raz pierwszy kot perski pojawił się na wystawie w 1871 roku. Pierwsze koty tej rasy miały dłuższy pysk i rzadszą sierść, ale długotrwała selekcja doprowadziła do persów jakie mamy teraz.
Imponująca jest liczba odmian tej rasy. Jest około 180 różnych rodzajów ubarwienia. Podzielone są w pięć grup.
Pers jednolity to najstarsza odmiana kota perskiego. Pierwszy ras wystawiona na wystawie w 1871 roku. Do tej grupy należą wszystkie odmiany o jednolitym ubarwieniu (czarne, niebieskie, czerwone, kremowe, czekoladowe, lilia). Wszystkie mają pomarańczowe oczy.
Persy dwubarwne, jak nazwa wskazuje, mają sierść o dwóch kolorach. Ubarwienie może być zarówno symetryczne, jak i niesymetryczne. Ciekawostką jest, że hodowcy w USA wolą wyraźne plamy, a ci z Wielkiej Brytanii preferują połączenie dwóch kolorów.
Pers tabby ma sierść pręgowaną, tygrysią lub tak zwaną makrelę tabby. Jest to pierwowzór dzikiego kota.
Pers szynszylowy ma sierść jasną o ciemnych końcach włosa. Nazwa pochodzi od małego zwierzęcia o podobnym, lecz odwrotnym ubarwieniu. Są cztery rodzaje persów szynszylowych: szynszyl, silver headed, silver tabby i smoke.
Pers to kot spokojny, zrównoważony, a jednocześnie niezależny, dobrze znoszący samotność. Bardzo chętnie śpi i leniuchuje. Jego długa sierść może być kłopotliwa w gorące dni, często prowadzi do przegrzania. Trzeba ją ponadto codziennie czesać, by nie dopuścić do skołtunienia. Pers niechętnie wychodzi na dwór.
żródło: http://zooportal.pl
Ragdoll pochodzi z krzyżówki persa z kotem birmańskim. Początkowa selekcja rasy następowała po charakterze, nie po wyglądzie. Dopiero później ustalono wygląd rasy.
Ragdoll mają krótki pyszczek i szeroko, lekko zakrzywione do przodu uszy.
Występują cztery odmiany kolorystyczne: seal, niebieski, czekoladowy i lila.
Ragdoll to koty wyjątkowo przyjacielskie. Pozbawione agresji, czułe i ufne. Lubią być brane na ręce, chętnie poddają się pieszczotom, a nawet niewielkiej manipulacji. Są ciche, rzadko kiedy miauczą. Lubi dzieci.
żródło: http://zooportal.pl
Kot Syberyjski pochodzi z Syberii, jego ewolucja przebiegała naturalnie, be udziału człowieka. Ze względu na swoje pochodzenie, koty syberysjkie odznaczają się odpornością na choroby oraz łatwym przystosowywaniem się do nowych warunków. Poza Rosją, rasa upowszechniona została dopiero po roku 1989, kiedy to małżeństwo Schulztów, miłośników kotów z ówczesnego NRD, odkryło rasę, zakupiło kilka okazów i sprowadziło do Europy.
Koty syberyjskie mają półdługi włos, wyjątkowo długi na szyi, piersi i ogonie, średniej wielkości uszy, z charakterystycznymi frędzelkami. Są muskularne i silne.
Koty syberyjskie są kotami przyjacielskimi, uczuciowymi, średnio aktywnymi. Lubią przebywać z ludźmi, a także podążać za swoim właścicielem po domu. Istnieje hipoteza mówiąca, że koty te nie wywołują reakcji alergicznych.
żródło: http://zooportal.pl
Turecka angora powstała w wyniku celowych selekcji i wywodzi się od persa. Niezwykła jednak popularność tego drugiego sprawiła, że turecka angorą zainteresowano się ponownie dopiero w latach 50tych XX w., stąd też do wystaw czempionów dopuszczony został w Stanach dopiero w latach 70tych, w Europie, pod koniec lat 80tych. Nazwa kota turecka angora wywodzi się od stolicy jego ojczyzny - Ankary.
Turecka angora, to kot o długim, wysmukłym ciele, średniej wielkości. Głowa stożkowata, oczy duże, uszy długie i ostro zakończone. Tureckie angory posiadają charakterystyczny długi i gęsty ogon.
Tureckie angory lubią towarzystwo, są zdecydowane. Koty te są kotami głośnymi, zwłaszcza, gdy domagają się pieszczot. Lubią ruch przez co muszą mieć zapewnioną swobodę ruchów.
żródło: http://zooportal.pl
Kot bengalski pochodzi z krzyżówki kota domowego z lampartem, stworzonej w celu uzyskania kota domowego o umaszczeniu przypominającym lamparta. Nazwa kota pohchodzi od miejsca, gdzie został znaleziony po raz pierwszy - Zatoki Bengalskiej.
Kot bengalski jest kotem o długim i muskularnym ciele.
Okrywa włosowa krótka, ściśle przylegająca i gładka. Umaszczenie cętkowane w charakterystyczne okrągłe plamki w kolorach: czarnym, sorrel i mink.
Koty bengalskie z racji swoejgo pochodzenia są kotami zwinnymi, lubiącymi pływać. Z drugiej jednak strony są wrażliwe i nieufnie podchodzą do nowych osób.
żródło: http://zooportal.pl
Prawdopodobnie kot brytyjski został sprowadzony do Wielkiej Brytanii za sprawą legionów rzymskich. Hodowcy zainetersowali się tą nietuzinkową rasą na nowo w XIX wieku.
Koty te charakteryzują się masywną budową ciała.
Okrywa włosowa krótka i gęsta. Ogon gęsty i zaokrąglony na czubku.
Koty brytyjskie są kotami o spokojnym charakterze, nie lubią być zbyt pieszczonymi. Lubią przebywać na powietrzu, są niezależne i łagodne.
żródło: http://zooportal.pl
Kot kartuski pochodzi z Afryki, skąd w XVII wieku przywieziony został przez francuskich zakonników do klasztoru Chartreuse, od któego wywodzi się jego nazwa. Po Drugiej Wojnie Światowej, w celu ratownia rasy (w tym czasie oikazy kota kartuzkiego dostępne były zaledwie u kliku hodowców) dokonano jej skrzyżowania z kotem perskim oraz brytyjskim niebieskim, przez co stracono jej czystość.
Koty kartuskie są kotami średniej wielkości, o masywnej i muskularnej budowie ciała.
Wzorzec ubarwienia dopuszcza wszystkie odcienie niebieskiego, wyklucza jednak dymne, ze smugami, prążkowane, czy też kosmyki innego koloru.
Kartuzy, to koty zrównoważone, cichy, czuły i towarzyski, szczególnie polecany osobom starszym. Wielkim sympatykiem kotów kartuzkich był między innymi Generał Charles de Gaulle.
żródło: http://zooportal.pl
Pochodzą z naturalanych mutacji kota domowego. Początek rasie dał kot, znaleziony przez miłośniczkę tych zwierząt, panią Beryl Cox, w pobliżu kopalni Devon w Wielkiej Brytanii. Kot ten skojarzony został z jego córką, dając początek pokoleniu rasy reks dewon.
Charakterystyczną cechą reksów dewonów jest krótkie, fryzowane futerko oraz duże, nisko umieszczone uszy.
Devony bardzo przywiązują się do swoich właścicieli, wymagają jednak sporo uwagi z ich strony, gdyż źle znoszą samotność. Są łagodne i lubią zabawę.
żródło: http://zooportal.pl
W 1990 roku do rosyjskiego klubu hodowców kotów zgłosiła się pani Tatiana Boczarowa- Michajłowa prosto z Iturupe - małej wysepki na Kurylach. Kobieta woziła zesobą koty, które prezentowane były jako ciekawostka, z racji trduności z rozpoznaniem rasy. Ostetcznie naukowcy z SFF zdecydowali o powołaniu nowej rasy, któa nazwali Kurylski bobtail, od miejsca, gdzie zostały znalezione po praz pierwszy.
Charaktersytyczną cechą kurylskich bobtaili jest ich krótki ogonek pokryty sierścią, przypominający pompon. Kuryle są kotami muskularnymi, o wydłużonum i cienkim korpusie.
Są to koty bardzo umiarkownie aktywne, bardzo czułe i towarzyskie. Łatwo dostosowują się do zmian, nie tolerują zbyt długiej samotności.
żródło: http://zooportal.pl
Rasa ta należy do tej samej grupy kotów co kot syjamski, o smukłej budowie ciała, giętkim grzbiecie, klinowatej głowie i skośnych oczach.
Występuje wiele odmian barwnych: czarne, cynamonowe, brązowe, rude, niebieskie, kremowe, białe, cieniowane, pręgowane.
Koty orientalne są ciekawskie, uczuciowe ale wymagające. Lubią aktywnie spędzać czas. Są chętne do zabawy. Bardzo cenią sobie towarzystwo drugiego kota. Są doskonałymi łowcami. Dość głośne ale spokojniejsze niż koty syjamskie. Żyją ok. 16-18 lat.
żródło: http://pl.wikipedia.org
Kot rosyjski niebieski pochodzi z Rosji, z okolic Archangielska nad Morzem Białym. Szczególnie ostre warunki klimatyczne oraz izolacja rasy, sprawiły, że wyselekcjonowała się rasa odznaczająca się pięknym, niebieskim, srebrzącym się futrze. Po II Wojnie Światowej, rasa zagrożona była wyginięciem i tylko dzięki miłośnikom tej rasy udało się odzyskać wzorzec przewidziany przed wojną.
Najbardziej charakterystyczną cechą kota rosyjskiego jest jego futro. Wzorzec dopuszcza jedynie umaszczenie niebieskie lub niebieskoszare, jednolite. Charakterystyczny srebrzysty połysk jest konsekwencją tego, iż końcówki włosów okrywowych nie posiadają pigmentu. W Australii i Nowej Zelandii hodowcom udało się nawet wyselekcjonować odmianę białą i czarną, które nie są jednak uznawane przez felinistyczne organizacje międzynarodowe.
Koty rosyjskie są kotami niezwykle towarzyskimi, umiarkowanie aktywnymi i cichymi. Przywiązują się głównie do jednej osoby, są spokojne i potulne.
żródło: http://zooportal.pl
Sfinksy wywodzą się od kanadyjskiego kota domowego. Rasa powstała w wyniku mutacji genetycznej, do której doszło w latach 60tych. Konsekwencją mutacji genetycznej jest niemal całkowity brak sierści sfinksów, jest to jednocześnie ich cecha charakterystyczna.
Sfinksy to koty średniej wielkości, o bardzo szerokich uszach, często o zielonkawych oczach.
W związku z brakiem włosów pokrywowych, uwagę zwracają luźne fałdy skóry.
Koty rasy sfinks, to zwierzęta towarzyskie, ciekawskie, chętnie poznające otoczenie.
żródło: http://zooportal.pl
PSY
